De meest recente cijfers van het CBS en TNO laten zien dat in 2014 een op de zeven werknemers Burn-out  klachten had of heeft gehad. Dat is ruim 14% van de werknemers in Nederland. Minstens een paar keer per maand voelden zij zich bijvoorbeeld leeg aan het eind van een werkdag, emotioneel uitgeput door het werk of moe bij het opstaan als zij werden geconfronteerd met hun werk.

Als we iets dieper op de cijfers ingaan vinden we de meeste Burn-out klachten in het onderwijs waar een op de vijf werknemers ermee te maken heeft. Dit is volgens de bureaus vooral toe te schrijven aan de hoge werklast en de hoge mate van emotionele betrokkenheid die het werk meebrengt.

Onze ervaring in het onderwijs is dat deze factoren een belangrijke rol spelen, maar niet het hele verhaal vertellen. Wanneer we nog iets dieper inzoomen op de mensen in het onderwijs die uiteindelijk uitvallen met Burn-out, vinden we daar vaak bepaalde persoonlijkheidstrekken terug. Het zijn vaak ja-zeggers-niet-nee-zeggers, ze hebben controledingetjes en mogen niet falen (perfectionisme), ze zijn tamelijk rechtlijnig over hoe het hoort en moet, maar ze zijn vooral ook bovenmatig betrokken. Ze maken, kortom, een aantal zaken in hun werk zó persoonlijk dat ze alles wat niet helemaal lekker loopt in de organisatie of hun eigen werk volledig op zichzelf betrekken. Hierdoor ontstaat heel veel spanning die uiteindelijk de uitval veroorzaakt.

Onze trajecten focussen zich dan ook vooral op die aspecten van de persoonlijkheid die daar aan bijdragen. Wanneer je eenmaal inzicht hebt in je denken en opereren, wordt het een stuk eenvoudiger om de spanning niet zo ver op te laten lopen. Maar vooral ook om de verantwoordelijkheden daar te leggen waar ze horen. Niet alleen bij jezelf, dus!

De meeste burn-out behandelingen focussen echter op werk-omstandigheden, en vooral op de inhoud van de problemen. We zien bijna geen aanpak op persoonlijkheidsniveau. Dat is dan ook een van de redenen, denken wij, dat veel mensen, nadat ze weer aan het werk zijn na een Burn-out, binnen een paar jaar nog een keer uitvallen. Nog erger vinden wij het dat de meeste mensen na behandeling vaak maar op 80% van hun oude niveau terugkomen. De behandeling is dan niet gericht geweest op het oplossen van de onderliggende factoren, maar meer op het zo veel mogelijk binnen de eigen grenzen blijven in plaats van het opzoeken en onderzoeken van die grenzen.

Een mens ontwikkelt zich immers zijn hele leven door en kent geen vaste, maar steeds veranderende grenzen. Wanneer je die grenzen af en toe eens opzoekt en er overheen gaat, ontdek je vaak onbekende en ongekende mogelijkheden en capaciteiten in en bij jezelf. Dat heet groei. Je komt er dan veel sneller achter wat wel en niet bij je past op dat moment. En misschien past het over een paar jaar wel!

In onze trajecten leer je skills aan om je grenzen af te tasten, te onderzoeken en uit te dagen. We leren je daarmee op een ontdekkingsreis met jezelf en de wereld gaan. Dát is een van de hoofdredenen dat onze trajecten al bijna 24 jaar zo succesvol zijn en praktisch geen recidive kennen. De meeste mensen ontwikkelen zich, na ons traject, gewoon lekker door en blijven zo groeien!

Meer weten? Neem gerust contact met ons op, we gaan graag met je in gesprek.