In de basis is een mens een samenwerkingsverband tussen een onnoemelijk aantal levende cellen. Dat varieert van de meest simpele cel, de vetcel, tot de meest gecompliceerde, de hersencel. Al die cellen communiceren met elkaar. De cellen communiceren via (boodschapper-)eiwitten, hormonen en elektrochemische spanningsverschillen. Allemaal heel technisch, maar in het kort komt het erop neer dat ze met elkaar praten. Samen vormen ze dat hele complexe systeem dat wij mens noemen.

Lees de hele column hier